Ergen İle Uyum, Suskunlaştıkça Değil Ergen Kadar Cıvıldaştıkça Artar 

Ergenlik döneminde bir çocuğun en büyük ihtiyacı kendisini dinleyen bir yetişkinin varlığıdır.

Aktif dinleyicisi olan çocuk kendini duygusal olarak güçlü hisseder.

Bundandır ki ergen kız çocukları bir araya geldiklerinde bitmek bilmez bir diyalog içine girerler… Ergen erkek çocukları ise yan yana geldiklerinde sürekli şakalaşır, konuşurlar. Bu cıvıldaşma ergenliğin doğasıdır… ve anne babalara ergenlerle nasıl yaşamaları gerektiğini gösteren bir örneğidir…

Ergen için en bıktırıcı yetişkin, suskun yetişkindir.

Ergenin Karşısında Çok Olgunluk, ‘Ergen Suskunluğuna’ Yol Açar

Ergen suskunluğu, ergenin kendisinin bir şeyleri hatalı yaptığı zannından kaynaklanan suskunluğudur.

Zaten ergenin bir yanı çocuktur, bir yanı yetişkin... Çocuksu yanı ortaya çıkmasın diye yetişkin gibi görünür… Bilgisiz görünmemek için bilgili gibi davranır…

Bundandır ki ergenler, çok bilgili olduklarını düşündükleri kişilerin yanında konuşmak istemez, sessizleşirler… Kendi “bilgisiz” yanlarının ortaya çıkacağından endişe ederler…

Ergenle sağlıklı iletişim kurmak isteyen yetişkin mütevazı olmalıdır… Bildikleri ile karşısındakini ezmeye çalışır gibi değil, bildiğini mütevazıca paylaşmak istercesine ilişki kurulmalıdır ergenle...

Ergene dost olmak, mütevazı olmaktan geçer…

Ergenler Çok Olgun Kişileri Sevseler de Sıkıcı Bulurlar

Birçok yetişkin asık suratlı, olmayı olgunluk zanneder… Hâlbuki olgunluk, olaylar karşısında duygularını kaybetmemektir… Her şartta mütevazılığını ve tebessümünü koruyabilmektir… Hoşgörü sahibi olabilmektir…

Ne asık suratlı olmak, ne hissiz olmaktır olgunluk… Ergenler, ne suskun ne de panik halinde kişilerle bir arada olmaktan hoşlanırlar…

Ergen ile uyum içinde olmak isteyen yetişkin, önce kendi ile barışmalı; yeri geldiğinde “mütevazı bir tebessümü”, yeri geldiğinde “cıvıltılı bir ruh halini” bir arada barındırmayı becerebilmelidir. 

Pedagog Adem Güneş (Bu yazı, yazarın “Ergenlik Döneminde 100 Temel Kural” adlı kitabından alınmıştır.)