Orman halkı gür ve uzun saçlarıyla meşhur. Nohut Adam ise orman halkından çok farklı. Onun hiç saçı yok. Taş gibi göbeği, kısa kolları ve gözlüklerinin arkasına gizlenen masmavi gözleri var. Onu kendilerinden farklı görenlerden, aynalardan ve bir türlü barışamadığı görünümünden kaçıyor. Kendi tasarladığı ve kulaklarını dışarıda bırakmayacak şekilde kafasını örten şapkaların altına saklanıyor. Nohut, daha önce kimsenin görmediği güzellikte şapkalar tasarladığında orman halkı onu fark ediyor. Tabii o da kendi güzelliğini… Farklılıklara karşı saygının ve hoşgörünün önemini vurgulayan Nohut Adam, “zorbalık” kavramı üzerine düşündüren kalpleri ısıtan bir hikâye…

Balino ve Melodi’nin yazarı Anıl Basılı’dan çocuklara “umut” olacak bir kitap daha: Nohut Adam. Yaşadığı ormanda görünüşü nedeniyle diğerlerinden farklı olan Nohut Adam, arkadaşları tarafından istenmiyor. Kimseyle arkadaş olmuyor, olamıyor. Fakat ormanın en güzel şapkalarını da o yapıyor. Bir gün ormanda başlarına beklenmedik bir olay geliyor… Herkes, diğerlerinden “farklı” oluyor. İşte o gün Nohut Adam, hem kendisiyle hem de orman halkıyla barışıyor…

Nohut Adam’ın istediği sonunda oldu. Artık ormanın kabul edilen şapkacısıydı. Birbirinden farklı bir sürü şapka üretiyordu. Tek başına değil. Çok güvendiği, can dostuyla birlikte çalışıyorlardı. Dükkânın girişinde koca bir tabela asılıydı artık. “Umutlu ol, umut ol” yazıyordu. Umut olmadan yaşanmazdı.

Anıl Basılı, bu kez temiz Türkçesi ve çocukça diliyle en zor konulardan biri olan akran zorbalığına/zorbalığa değiniyor. Çocukların birbirine bilmeden ya da bilerek uyguladığı zorbalık hakkındaki bu nahif eser, bu durumun insan hayatında oluşturabileceği tahribata yer veriyor. Zorbalık sonucu oluşan yalnızlık/kimsesizlik, umutsuzluk duygusuna değinen Nohut Adam, kuvvetli bir şekilde empati duygusunu da temel alıyor. Böylece çocuklar zorbalığa uğramış/uğrayan kişiler hakkında fikir sahibi olabiliyor. En önemli mesajı ise, ne olursa olsun her durumda “umutlu olabilmek”. Nohut Adam, farklılıklara karşı saygı ve hoşgörü göstermek gerektiğini vurguluyor.