"Büyük dostlar, yönünü asla kaybetmezler." Önerilen Sınıflar: 5. 6. ve 7. sınıflar Kitaplık: İlk Gençlik Sayfa: 112 sayfa
Arka kapak
Büyük dostlar, yönlerini asla kaybetmezler...
Bir yanda çocukluğun tatlı telaşında Atlas, diğer yanda huysuzluğuyla mahalleye kök söktüren Pasaknaz Teyze. Biri kitapları çok seviyor, öteki kitap gördüğü yerden kaçıyor! Bu hikâye, sokaklarında sekseklerin, ip atlayan çocukların, rengarenk çiçeklerle süslü ağaçların, yüzme yarışı yapan yaşlı teyzelerin eksik olmadığı Büyükada'da geçiyor. Gerçeğe yaslanan, hatıralarla dolu Büyük Dostum'u okurken söylenebilir, gülebilir, sinirlenebilir ya da hiçbir şey olmamış gibi davranabilirsiniz. Ama kimseyi Pasaknaz Teyze'yi tanımadığınıza ikna edemezsiniz!
Bu kitap neden önemli
Okuma yarışlarının okuma kültürüne olumsuz etkisi hakkında eleştiri barındırıyor. "Komşunu kitcp okumaya ikna edebilir misin?" sorusuyla herkesi ikna etmenin mümkün olmadığını ortaya koyuyor. Gerçek bir hikâye üzerinden ilerlediği için yine ortaya gerçekçi bir problem atıyor. Çevremizle kurduğumuz iletişimin önemine vurgu yapıyor, nezakete odaklanıyor. Çocuk ve yetişkinin kurduğu bağ ile empati kavramını devreye sokuyor. Bir yönüyle mizahi karakterler içeriyor ve eğlenirken sorgulama imkanı sağlıyor. Topluma dair eleştiri içeriyor. "Birini kaybetmek kolaydır, önemli olan onu kazanmaya çabalamak." mottosuyla hareket ediyor. Mektup türüyle ilerleyen örgü çocuk ya da gençleri yazmaya teşvik ediyor. Dostluğun ve paylaşımın iyileştirici gücüne odaklanıyor. Çocukluktan yetişkinliğe uzanan bölümde ise vefa kavramını ele alıyor. Saygı duyduğumuz kişileri unutmadığımızın, zamanı geldiğinde onlarla tekrar buluştuğumuzun altını çiziyor.